Herbata

Herbata to napar wykonywany z liści i pąków roślin, które noszą taką samą nazwę "herbata". Rośliny takie w sumie są do siebie bardzo podobne i należą do rodzaju kamelia (Camellia) ale traktujemy je jako odrębne gatunki czyli wyodrębniamy odmiany z jednego gatunku – herbaty chińskiej (Camellia sinensis). Kiedyś zaliczane były do rodzaju Thea. Odróżniają się od innych herbat kamelii zawartością substancji swoistych oraz kilkoma drobnymi cechami morfologicznymi. W Chinach opisywana jest znakiem 茶, który zależy od dialektu i jest różnie wypowiadany: tê - dialekt hokkien (taka odmiana najczęściej jest spotykana w językach zachodniej Europy) oraz chá, w dialekcie kantońskim i mandaryńskim (tej odmiany najczęściej stosuje się na wschodzie - Indie, Iran, Turcja, Rosja).
Polski termin "herbata" pochodzi od łacińskiego połączenia herba thea (gdzie herba oznacza po prostu "ziele" podobnie jak yerba; wariant hierba; w hiszpańskim yerba mate). Herbaty uprawia się w wielu krajach występujących w strefie zwrotnikowej, również poza Azją. Zbierane są pączki i liście, z których po odpowiednim przygotowaniu (suszeniu, a nawet fermentacji) przyrządzany jest napar.

"Herbata" to określenie używane także do nazwania naparu z innych ziół, dlatego spotykane są określenia herbaty: ziołowej, miętowej, rumiankowej, paragwajskiej, Rooibos, czy z suszu owocowego.

Wśród wielu istniejących rodzajów herbat najpopularniejszymi odmianami są herbaty:

• czarna, 
• zielona, 
• biała, 
• pu-erh (czerwona), 
• ulung (niebieska), 
• aromatyzowan,
• prasowana,